مهربان باشیم اما ساده نه!
مهربانی واقعی میل به انجام عمل نیکو و به اجرا در آوردن این تمایل است. مهربانی، داشتن افکار خوب نیست، انجام اعمال خوب است. این بدان معنا نیست که برای مهربان بودن افکارمان اهمیتی ندارد بلکه باید از توان فکری و هوش اخلاقی خود در این راه استفاده نماییم.
مهربانی و ژرف اندیشی
بدون قضاوت خوب و درست بسیار دشوار یا حتی غیرممکن است بتوانیم مهربان باشیم.لازمه هنر مهربان بودن این است که ما افرادی ژرف اندیش و باریک بین باشیم و فراموش نکنیم اعمال مان پیامد خود را خواهند داد و هرگز ار عواقب اعمالمان دور نخواهیم بود. قانون و مقررات برای پیروی اند در غیر این صورت بی نظمی به وجود می آید اما گاهی در شرایطی قرار می گیریم که قوانین و مقررات کافی نیست و عرف جامعه با واقعیت همخوانی ندارد. این شرایط غیرمعمولی اند اما رخ می دهند در اینجاست که باید از قضاوت و هوش اخلاقی خود کمک بگیریم. گاه ممکن است مهربانی ما از نظر دیگران نامهربانی باشد. اما مهربانی اگر با تشخیص همراه باشد نتیجه خوبی به بار آورد.
مهربانی و شجاعت
شجاعت تعیین کننده اهداف خوب در زندگی می باشد زیرا با داشتن شجاعت می توانیم به خلق ایده آل های ذهن خود نزدیک شویم و علیرغم احتمال کم موفقیت باز هم تلاش کنیم. برای مهربان بودن نیز شجاعت لازم است زیرا که گاهی باید برای اجرای آنچه درست است شجاعت داشت. گاه ممکن است ما تنها کسی باشیم که حرف درست را می زند. در چنین شرایطی باید شجاعت زیادی داشته باشیم که برای هر آنچه خوب است بایستیم.
گاه اصول اخلاقی نیازمند شجاعت است.
مهربانی هم برای خود هم برای دیگران
یکی از بهترین راه های مهربان بودن با خود این است که با دیگران مهربان باشیم . هیچ تضادی میان مهربان بودن با دیگران و توجه و رسیدگی به خود وجود ندارد. این کافی نیست که فقط نسبت به دیگران مهربان باشیم. مهربان بودن با خویشتن هم مهم و تاثیرگذار است. زیرا توجه به دیگران و احساس مسئولیت به آنها باعث می شود روزی فرا برسد که دیگر از توجه به دیگران رنجور و خسته شویم. گاه خود را در شرایطی می یابیم که احساس می کنیم از ما سو استفاده می شود.
فکر می کنیم بی آنکه چیزی عایده مان بشود از ما توقع زیادی می شود باید تا آنجا که می توانیم و تا زمانی که ممکن است پیش برویم تا جایی که به مرزی برسیم که احساس کنیم از ما سو استفاده نمی شود و ارتباط دو سویه خدشه دار نمی شود. وقتی به چنین موقعیت هایی می رسیم باید به گونه ای عمل کنیم که ارتباط مان را با دیگران به گونه ای مناسب حفظ کنیم. نباید رسیدگی و توجه به خویشتن را فراموش کنیم ما نیز انسانیم و باید از خودمان به خوبی مراقبت کنیم. داشتن رفتار خوب با خود و دیگران انرژی بر نیست بلکه انرژی بخش است.
مهربانی علاوه بر احساس رضایتمندی درونی ناشی از رفتار نیکو اعمال خوب پاداش خوبی نیز ایجاد خواهد کرد. آدم های مهربان هم به خود منفعت می رسانند هم به دیگران به همین دلیل سزاوار احترام و تحسین می باشند.
هیچ مهربانی و عمل خیری هر چقدر هم کوچک باشد هرگز بیهوده نخواهد بود. آدم مهربان کسی است که به هنگام لزوم به کمک دیگران می شتابد. همه شور و احساسات دنیا از عمل زیبایی است که از سر عشق انجام شده باشد.
تمریناتی مفید برای تمرکز بیشتر! ئ