اصول اساسی یک برنامه ریزی صحیح برای موفقیت در سال جدید!

اصول اساسی یک برنامه ریزی صحیح برای موفقیت در سال جدید!

اولین قدم برای استفاده بهینه از فرصت ها و اوقات زندگی، داشتن یک برنامه کارآمد و صحیح است. در حالی که تنها ۱۵ روز از سال جدید گذشته است، آشنایی با اصول برنامه ریزی کلی و اساسی برای یک زندگی موفق ضروری به نظر می رسد.
هر فردی برای رسیدن به موفقیت باید با اصول برنامه ریزی و آسیب شناسی های آن به طور کامل آشنا باشد. افراد با آگاهی از این اصول برنامه ریزی، اجرای آن و توکل بر خدا می توانند زندگی خوبی را در سال جدید شروع کنند.

به گزارش میگنا محسن رجبی، کارشناس و مشاور خانواده در گفت وگو با خراسان در این باره می گوید: من به جای این که بگویم امیدوارم سال خوبی داشته باشید، می گویم که امیدوارم سال خوبی برای خودتان بسازید. او همچنین نکاتی را درباره شیوه های بهتر برنامه ریزی برای ساختن سالی سرشار از موفقیت ارائه می کند که در ادامه مطالعه خواهید کرد.

برنامه ریزی فقط مکتوب: قبل از هر گامی برای داشتن یک برنامه منظم، لازم است بدانید که یک برنامه موفق، برنامه ای است که نوشته شود. آمارها و پژوهش ها نشان می دهد که تعداد بسیار کمی از افراد برنامه های شان را روی کاغذ ثبت می کنند. افراد می توانند برای برنامه ریزی های مکتوب شان از یک سالنامه استفاده کنند و برای هر روزشان برنامه ای تنظیم کنند.

تعیین هدف: اولین قدم برای نوشتن یک برنامه موفق، دانستن این نکته است که هدف ها ۲ نوع است. اهداف هر انسانی شامل هدف های کلی و هدف های جزئی است. هدف های کلی مثل بالا بردن سطح اطلاعات عمومی، تصمیم به بهتر زندگی کردن و هدف های جزئی هم می تواند موفقیت در یک رشته خاص یا کم کردن ۵ کیلو از وزن و… باشد. برای یک برنامه ریزی موفق، افراد باید هر دو این هدف ها را برای خودشان مشخص کنند و برای هر کدام برنامه ریزی جداگانه ای داشته باشند.

تبیین هدف: تبیین به معنای مشخص کردن چرایی و چگونگی رسیدن به هدف است. برای رسیدن به هدف دلیل انتخاب آن و همچنین چگونگی اجرای آن باید بررسی شود، این مسئله از اهمیت ویژه ای برخوردار است. چرا که تبیین هدف مهم تر از تعیین آن است وقتی فرد چرایی کاری را پذیرفته باشد با چگونگی اجرای آن کنار خواهد آمد. مثلا اگر فردی تصمیم بگیرد که سطح مطالعاتش را بالا ببرد، باید دلیل آن را برای خودش مشخص کند تا احتمال موفقیتش بیشتر شود.

تشخیص نیازها و خواست ها: برای داشتن یک برنامه ریزی موفق باید به ملزومات اجرای آن برنامه و امکانات مورد نیاز هم توجه شود. اگر ملزومات اجرای یک برنامه در دسترس نباشد، انجام برنامه دشوار و گاهی غیر ممکن خواهد شد.

تعیین زمان لازم : برای انجام هرچه بهتر برنامه ها و تحقق اهداف، افراد باید حتما یک فرصتی را در نظر بگیرند تا مشخص شود که چند روز در هفته یا ماه را برای رسیدن به هدف های شان باید اختصاص دهند. افراد معمولا در تعیین هدف و حتی تبیین آن مشکلی ندارند ولی چون تعیین زمان کافی برای رسیدن به هدف شان را به درستی در نظر نمی گیرند، به موفقیت نمی رسند.

داشتن برنامه های کوتاه مدت و بلند مدت: برای هر برنامه ریزی موفقی باید ۲ برنامه ریزی کوتاه مدت و بلند مدت انجام شود. وقتی فرد برنامه بلند مدت و کوتاه مدت داشته باشد، با رسیدن به اهداف کوتاه مدت، تقویت روحی و برای رسیدن به اهداف بلند مدت انگیزه اش بیشتر می شود. برای مثال اگر فردی می خواهد برنامه ریزی کند که در سال جدید ۵ کیلو از وزنش کم کند، این یک هدف بلند مدت است. حالا اگر این شخص تصمیم بگیرد که در ماه اول یک کیلو کم کند و به نتیجه برسد، شانس این که بتواند وزنش را به میزان ایده آل کاهش دهد، بسیار زیادتر می شود.

طبقه بندی اهداف بر اساس اولویت: هدف ها باید بر اساس اضطرار و اهمیت شان طبقه بندی شوند. بنابراین اگر به هر دلیلی قسمتی از برنامه ریزی انجام شود، افراد مطمئن هستند که برنامه های اصلی شان با موفقیت انجام شده است. کارهای ضروری کارهایی است که اگر انجام نشود، ضرری به آینده فرد می رسد.

تناسب با توانمندی: برنامه باید در حد توان افراد باشد و از حد تعادل و توان خارج نباشد وگرنه افراد نمی توانند برنامه را به پایان برسانند.

تقویت روحیه انعطاف پذیری: افراد باید روحیه انعطاف پذیری را در خودشان تقویت کنند. البته هر فردی باید تمام تلاشش را بکند که کارهایش را طبق برنامه ریزی انجام دهد ولی باید به این نکته هم توجه کند که گاهی ممکن است اتفاقاتی بیفتد که پیش‌بینی نشده است و کنترل آن ها در دست او نیست. در نتیجه باید همیشه، آمادگی تغییر در برنامه را داشته باشد و از ایجاد تغییر در برنامه ریزی، نا امید و ناراحت نشود.

بازخورد گرفتن از برنامه: بعد از این که مدتی از اجرای برنامه گذشت، باید با ارزیابی فعالیت های خودمان ببینیم که چقدر به هدف مان نزدیک شده ایم. این باز خورد گرفتن و بررسی برنامه باعث می شود که ضعف های برنامه مان زودتر مشخص شود.

آسیب شناسی برنامه ها

در ادامه با چند آفت که بیشتر برنامه ریزی ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد، آشنا خواهید شد.

* نداشتن پشتکار: یکی از مسائلی که باعث می شود برنامه‌ریزی‌ها به سرانجام مورد نظر نرسد، نداشتن تلاش کافی و پشتکار است. افراد نباید به صرف داشتن برنامه، توقع موفقیت داشته باشند.

هرچند که داشتن یک برنامه مناسب، اولین گام برای موفقیت است ولی تلاش و پشتکار هم لازمه آن است. توصیه من به افرادی که برنامه ریزی اصولی انجام دادند، کار، کار و کار است.

* زود ناامید شدن: ممکن است افراد در روزهای اولیه به خاطر میزان دسترسی پایین به هدف های شان، دست از ادامه آن بردارند. در روزهای ابتدایی برنامه به کندی پیش می رود ولی باید توجه داشت که افراد به مرور زمان به برنامه عادت می‌کنند. افراد به هیچ وجه نباید فراموش کنند که سخت ترین گام برای رسیدن به موفقیت، گام اول یا همان روزهای ابتدایی عمل به برنامه است. افراد به جای این که در این مرحله ناامید شوند باید به بررسی برنامه شان بپردازند تا راه حل های بهتری برای اجرای آن پیدا کنند.

* سازگار نشدن با برنامه: انسان به خاطر کمبود وقت، هیچ گاه نخواهد توانست به همه خواسته هایش برسد، بنابراین بی تردید لازمه رسیدن به موفقیت چشم پوشی از بعضی تفریحات است. پس افراد اگر نتوانند خودشان را با چنین شرایطی سازگار کنند، موفقیت از آن ها دور خواهد شد. این که افراد بخواهند بیش از اندازه به تفریحات شان هم بپردازند و به موفقیت هم برسند، خیالی واهی است.

در پایان اگر افراد باز هم در عمل به برنامه ریزی های‌شان دچار مشکل شدند و اصلا متوجه شدند که برنامه ریزی های شان ایراد اساسی دارد، باید به یاد داشته باشند که با بازنگری می توانند در برنامه ریزی شان تغییراتی ایجاد کنند تا به موفقیت برسند.

ما به دنيا آمده ايم که با زندگي کردن قيمت پيدا کنيم نه اينکه به هر قيمتي زندگي کنيم.

آيت الله بهجت